lunes, 5 de mayo de 2014

Pedi

Revisé mis brazos y mis piernas
y de mi ojo derecho cayó

                   una lágrima al imaginar como serían en este instante
                                                                                         sin tantas feas cicatrices... 
                                                                                                   sin tantas feas marcas en mi piel...


Pedi,
así se llamaban.
Alemania,
eran de allá
mis amigas, con las que solía jugar.


En una caja dentro de mi vieja mesa de noche,
                                                                       ahí se ocultaban y solíamos jugar
                                                                                                                         en las noches


Todo esto se vuelve solo una nube,
una nube negra casi invisible en mi mente,
un recuerdo desagradable
que me hace feliz
                                    al hacerme notar que
                                                                             ya no está aquí.





Revisé mi vida y mi mente
y de mi ojo izquierdo cayó

                   una lágrima al notar que todo eso
                                                                           ya no es... 
                                                                                            con tantas lindas cosas que si son...

No hay comentarios:

Publicar un comentario